Onderweg
Door: Mir
Blijf op de hoogte en volg Mir
18 Oktober 2018 | Frankrijk, Châlons-en-Champagne
Twee jaar geleden fietste hij 1900 km en liep er ook nog eens 300 van Frankrijk naar Santiago. Die trip was belangrijk voor hem. Ik heb het destijds niet meegekregen, maar ik heb alsnog de verslagen en zijn boek gelezen. Bijzonder om dat achteraf te doen. En extra bijzonder dat hij voorstelde om een paar plaatsen uit die reis met de auto te doen en mij te nemen. Er zaten sprookjesachtige plaatsjes bij in zijn boek. Ja! Ik wil!
Druk als we zijn waren we er nog niet heel erg mee bezig. En opeens was het donderdag.
Ik had vrij van mijn werk, dus ik kon uitslapen. Relatief, want ik had de avond daarvoor tot tegen half een gewerkt en lag er een uur later pas in.
Moe, maar wakker. Want ik vond het toch best spannend. Bijna vijf dagen met elkaar op stap. Uit onze comfortzone; voor zover er al sprake is van een comfortzone ;) Tijdens zo’n trip zie je ook andere dingen van elkaar.
En toch had ik er wel vertrouwen in.
Ik begon de dag met een Italiaanse bol met roomboter (de Fransen eten ook geen margarine, ondanks dat het daar wel is uitgevonden in de oorlog!) en beenham, terwijl ik door het raam naar buiten keek. Schuifpui open, voeten op de verwarming, muziekje aan: https://open.spotify.com/track/68RI4I6SKm57SxjG06OYvN?si=dZlcmPitS4S4iB2gJVpcbA
De lucht was weer ‘helemaal mij’.
Zen wakker worden.
Wie mij een beetje kent weet dat ik in relax modus ga als ik het gevoel heb dat ik alle tijd van de wereld heb en dat ik uiteindelijk tijd tekort kom en moet haasten en te laat ben. Maar dat gebeurde niet. Ik was keurig op tijd. Wat een gek moment. Hoezo geen stress?
De afspraak die Marco en ik hadden over mijn vertrek uit Amsterdam was multi-interpretabel; en dus interpreteerden we hem ook allebei anders ☺️
Een dikke drie kwartier later dan gepland vertrok ik naar Helmond, terwijl Marco al lang en breed thuis was.
We vertrokken bepakt, al had ik me beperkt tot een weekendtas en een tas met snaaispul.
Ik was helemaal trots op mezelf. Oh ja, en mijn eigen kussen! Luxepaard als ik ben.
Na een gezonde Mac-Donalds maaltijd was het tijd om na een rondje Reims (aanrader voor een dagtrip) de dag af te sluiten.
Onze eerste hotelkamer even onder Reims had de sfeer van een ziekenhuiskamer, maar was prima voor één nacht.
Marco had zijn laptop bij zich om zijn eerdere route te checken, maar zodra hij de adapter in het stopcontact deed ontplofte die. Hij had net een nieuwe adapter! Een gefrustreerd mailtje naar de winkel zorgde de dag erna voor een iets minder frustrerend mailcontact, maar er komt wel een nieuwe lader naar hem toe. Thuis weliswaar, maar we redden het ook wel zonder laptop.
-
21 Oktober 2018 - 05:12
Katinka:
Leuk weer van je te lezen Miran -
21 Oktober 2018 - 05:14
Katinka:
Ik schreed ook nog: Hele fijne dagen samen! Viel op de een of andere manier weg. Dus alsnog, hele fijne dagen samen! :-) X
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley